2022 Nov 5
இப்படி ஒரு இருட்டுக்குள்
சிறியதொரு மின் மினிப்பூச்சு
வெளிச்சத்தில் உலா வருகின்ற
அப்பாவிகளுக்குள் ஏதோ ஒருவகை
திளைப்பை தந்து செல்கிறது
இந்த நேசம் எனும் போதை!எதுவுமே தேவையில்லை
இந்த ஒற்றை நபரின்
ஒட்டுமொத்த நேசம் மட்டும்
போதும் என்ற மாயைக்குள்
மிதக்க வேண்டிய கட்டாயம்
தனது கட்டுப்பாட்டை மீறி
தோன்றி விடுகின்றது!
நெற்றி முத்தங்கள்,
இடைவிடாத கைகோர்ப்புகள்
கொஞ்சல் வார்த்தைகள்
பொய்யான முத்தமறுப்பு
போராட்டங்கள் என்று
கண்ணிமைக்கும் நொடிகளில்
அந்த நேசம் திரைப்படபாணியை
மிஞ்சியிருக்கும்!
இருட்டாக இருந்தாலும்
ஒரு மின் மினிப்பூச்சு வெளிச்சதில்
சுற்றிக்கொண்டிருந்த அந்த ஜீவன்
தன்னிலை மறந்து நேசிக்கையில்
புறக்கணிப்பை எதிர்நோக்கும்
இப்படி நாங்கள் இருக்கவில்லையே
எந்தத் திசையில் இருந்து
இந்த மாற்றம் வந்தது என்ற
அந்த ஏமாளியின் கேள்விகளுக்கு
பதில் கிடைக்கவே போவதில்லை!
பதில்கள் கிடைக்கவே போவதில்லை
என்றாலும் அந்த ஏமாளி நேசத்திற்காக
போராடுவதில் இருந்து விலகவோ
ஏமாந்துவிட்டோம் என்று சமரசம் செய்யவோ தயாராவது
ஒரு பகல் கனவுதான்!
நாங்கள் உண்மையாகவே நேசித்தோம்
என்பதை கெஞ்சி நினைவூட்டுவதில்
தோல்வியடைந்து ஏமாந்துதான்
போனோம் என்பதை உணரும்போது
யாருமில்லாத கழிப்பரை ஒன்றில்
வாயை மூடி அழுவதைத் தவிர
வேறு என்ன செய்து விட முடுயும்?
-அஹ்ஸன் அப்த